donderdag 21 oktober 2010
vrijdag 15 oktober 2010
dinsdag 12 oktober 2010
woensdag 6 oktober 2010
Opdracht
Bedenk een systeem waarin je woorden kan omzetten naar beeld.
Uiteindelijk blijven er dus alleen beelden over, die jou verhaal vertellen.
Het systeem moet kunnen worden toegepast op elke vorm van tekst.
-er zitten waarschijnlijk wat spelfouten in, heb dit in een opwelling van inspiratie getypt, in één keer.
- - -
Droom.
Een droom is een opeenstapeling van onbewuste emoties die we verkrijgen vanuit situaties, gebeurtenissen, uit de ‘werkelijke’ wereld die wij in bewuste staat waarnemen. Maar waar we in bewuste staat een constante stroom van chronologische beelden en gebeurtenissen denken te verwerken, ondervind het onderbewustzijn geen vorm van chronologie of tijd. Het is een geïmproviseerde film die zijn content ophaalt uit de, voor ons in bewuste staat onbereikbare, stroom aan informatie die wij verwerken elke dag. Woede, blijheid, onbegrip zelfs het niet kunnen vinden van een oplossing voor een probleem, alles word vanuit een nieuw perspectief bekeken en samengevoegd met het de rest van de onbelichte foto rol die ons onderbewustzijn tijdens onze bewuste uren opneemt en opslaat.
Als ik de tekst, mijn opgeschreven droom, kan terug vertalen naar een droombeeld, neem ik het proces van mijn onderbewustzijn over en kan ik de droom opnieuw samenstellen. De droom is al van ‘droom’ naar ‘geschreven verhaal’ vertaald. En deze vertaalslag heeft er hoogstwaarschijnlijk voor gezorgd dat een groot aantal specifieke, emotionele, details verloren zijn geggaan, wat het interessant maakt om de droom opnieuwe te construeren maar dit keer vanuit het bewustzijn. Door middel van een systeem. Als het systeem functioneert, kun je het toepassen op elke stuk tekst dat je leest, elk verhaal dat je hoort.
Het systeem.
Een belangerijk en bruikbaar aspect van dromen is de overkoepelende willekeurigheid van gebeurtenissen. Zoals eerder gezegd, worden de gebeurtenissen uit ons dagelijks leven in compleet willekeurige volgorde over en door elkaar gezet. Daar ontstaat de hectiek, snelheid en vervreemding die we later in bewuste staat kunnen constateren, deze constatering komt vrijwel nooit tijdens de droom zelf, behalve tijdens een -zeldzame- ‘lucid dream’ waar we ons bewust zijn van het feit dat we dromen.
Daarnaast vertaalt ons onderbewustzijn de onbelichte foto rol naar een onafhankelijke wereld die zich weinig aan trekt van de wetten waar wij ons in de ‘werkelijke’ wereld aan moeten houden.
-
Schets #1.
We nemen als voorbeeld de zin:
Het vliegtuig waar ik in zat, dat qua interieur het uiterlijk van een bus had...
Elk woord zal vervolgens of twee woorden naar links of twee woorden naar verschuiven waardoor de zin zijn oorspronkelijke volgorde verliest (zoals het onderbewustzijn zich niets aantrekt van chronologie), maar nog altijd een reeks woorden blijft. Bijvoorbeeld:
Waar het dat vliegtuig in, ik qua zat het uiterlijk van bus had interieur een...
Er ontstaat een vreemde, deels willekeurige, zin. Nu zullen de woorden moeten worden omgezet in beeld -stilstaand/bewegend; nader te bepalen-. De woorden als vliegtuig, interieur en bus kunnen vanzelfsprekend worden gekoppeld aan bestaande beelden. Woorden als waar, ik en bijvoorbeeld het zullen moeten gekoppeld worden aan een reeks willekeurige objecten, personen en of plekken. Dit mag, gezien het feit dat we een droom aan het construeren zijn, willekeurig zijn.
Als elk woord zijn beeld gevonden heeft zouden we kunnen zeggen dat de onderwerpen van het oorspronkelijke verhaal behouden zijn, maar zich nu gaan bewegen in een vervreemde wereld. Het word nog spannender als we na deze stap de beelden een relatie met elkaar aan laten gaan, dat is waar de droom echt op gang zal komen. Elk woord moet een, één, aspect van de woorden naast hem overnemen en mengen met zijn eigen beeld. De droom is compleet.
Uiteindelijk blijven er dus alleen beelden over, die jou verhaal vertellen.
Het systeem moet kunnen worden toegepast op elke vorm van tekst.
-er zitten waarschijnlijk wat spelfouten in, heb dit in een opwelling van inspiratie getypt, in één keer.
- - -
Droom.
Een droom is een opeenstapeling van onbewuste emoties die we verkrijgen vanuit situaties, gebeurtenissen, uit de ‘werkelijke’ wereld die wij in bewuste staat waarnemen. Maar waar we in bewuste staat een constante stroom van chronologische beelden en gebeurtenissen denken te verwerken, ondervind het onderbewustzijn geen vorm van chronologie of tijd. Het is een geïmproviseerde film die zijn content ophaalt uit de, voor ons in bewuste staat onbereikbare, stroom aan informatie die wij verwerken elke dag. Woede, blijheid, onbegrip zelfs het niet kunnen vinden van een oplossing voor een probleem, alles word vanuit een nieuw perspectief bekeken en samengevoegd met het de rest van de onbelichte foto rol die ons onderbewustzijn tijdens onze bewuste uren opneemt en opslaat.
Als ik de tekst, mijn opgeschreven droom, kan terug vertalen naar een droombeeld, neem ik het proces van mijn onderbewustzijn over en kan ik de droom opnieuw samenstellen. De droom is al van ‘droom’ naar ‘geschreven verhaal’ vertaald. En deze vertaalslag heeft er hoogstwaarschijnlijk voor gezorgd dat een groot aantal specifieke, emotionele, details verloren zijn geggaan, wat het interessant maakt om de droom opnieuwe te construeren maar dit keer vanuit het bewustzijn. Door middel van een systeem. Als het systeem functioneert, kun je het toepassen op elke stuk tekst dat je leest, elk verhaal dat je hoort.
Het systeem.
Een belangerijk en bruikbaar aspect van dromen is de overkoepelende willekeurigheid van gebeurtenissen. Zoals eerder gezegd, worden de gebeurtenissen uit ons dagelijks leven in compleet willekeurige volgorde over en door elkaar gezet. Daar ontstaat de hectiek, snelheid en vervreemding die we later in bewuste staat kunnen constateren, deze constatering komt vrijwel nooit tijdens de droom zelf, behalve tijdens een -zeldzame- ‘lucid dream’ waar we ons bewust zijn van het feit dat we dromen.
Daarnaast vertaalt ons onderbewustzijn de onbelichte foto rol naar een onafhankelijke wereld die zich weinig aan trekt van de wetten waar wij ons in de ‘werkelijke’ wereld aan moeten houden.
-
Schets #1.
We nemen als voorbeeld de zin:
Het vliegtuig waar ik in zat, dat qua interieur het uiterlijk van een bus had...
Elk woord zal vervolgens of twee woorden naar links of twee woorden naar verschuiven waardoor de zin zijn oorspronkelijke volgorde verliest (zoals het onderbewustzijn zich niets aantrekt van chronologie), maar nog altijd een reeks woorden blijft. Bijvoorbeeld:
Waar het dat vliegtuig in, ik qua zat het uiterlijk van bus had interieur een...
Er ontstaat een vreemde, deels willekeurige, zin. Nu zullen de woorden moeten worden omgezet in beeld -stilstaand/bewegend; nader te bepalen-. De woorden als vliegtuig, interieur en bus kunnen vanzelfsprekend worden gekoppeld aan bestaande beelden. Woorden als waar, ik en bijvoorbeeld het zullen moeten gekoppeld worden aan een reeks willekeurige objecten, personen en of plekken. Dit mag, gezien het feit dat we een droom aan het construeren zijn, willekeurig zijn.
Als elk woord zijn beeld gevonden heeft zouden we kunnen zeggen dat de onderwerpen van het oorspronkelijke verhaal behouden zijn, maar zich nu gaan bewegen in een vervreemde wereld. Het word nog spannender als we na deze stap de beelden een relatie met elkaar aan laten gaan, dat is waar de droom echt op gang zal komen. Elk woord moet een, één, aspect van de woorden naast hem overnemen en mengen met zijn eigen beeld. De droom is compleet.
maandag 4 oktober 2010
zaterdag 2 oktober 2010
De tranende haan
donderdag 30 september 2010
donderdag 23 september 2010
woensdag 22 september 2010
zaterdag 18 september 2010
Scraperschets
woensdag 15 september 2010
vrijdag 10 september 2010
donderdag 9 september 2010
Grafiekelijke dingen


Als keuzevak heb ik Grafiek. En grafiek.... I'm lovin'it! Ik doe het keuzevak altijd van half 6 tot half 10 s'avonds. Maar omdat het in de avond is voelt het niet als school. Het voelt gewoon meer als een vrijetijdscursus. Het is echt geweldig om te doen.
Hierboven zijn stenciltechnieken te zien.
schetsjes voor RD
maandag 6 september 2010
#FAILED


Mislukte illustraties. Mislukt in de zin van dat ze niet goed communiceerden wat ze moesten communiceren.... ze waren te ver gezocht. Maar ik wilde ze toch even laten zien, want ik had wel lol in het maken. Het zijn redactionele illustraties, dus vandaar een wat ehh.... strakker stijltje ?
Alrighty anyways, normaal hou ik er niet van om mislukte shit te laten zien, maar op de één of andere manier krijg ik daar steeds meer schijt aan. Weg met de faalangst! Van fouten leer je alleen maar. Jippiiieeee!
zondag 5 september 2010
vrijdag 13 augustus 2010
De cover zonder tekst.
woensdag 11 augustus 2010
mogelijkheid

*edit; geen uitkomst die gebaseerd is op dieren, mensen of bestaande objecten a.u.b.
grotere versie;
help me deze vorm te benoemen, en je ontvangt een speciale brief in je brievenbus.-je ziet uiteraard niet vast aan één woord, een zin of verhaal mag ook-
sturen naar: mauricedebruijne@gmail.com
Prenteboek-binnenwerk, selectie
dinsdag 10 augustus 2010
maandag 9 augustus 2010
donderdag 5 augustus 2010
Help,... een klein beetje hulp
Help,
De vakantie begint langzaam te eindigen en ik denk aan wat ik zoal gedaan heb : Weinig getekend, weinig creatiefs gedaan. Ik probeer nu al af en toe weer een beetje te schetsen, een beetje lol te hebben in het tekenen, maar kan die lol eigenlijk niet zo goed meer vinden.
Soms schrik ik een beetje van mijn eigen gedachten. Soms heb ik een beetje het gevoel dat de Kunstacademie m'n ontwikkeling tegenhoudt. Alsof je naar beneden wordt gedrukt als een klein kindje. '' Je bent er nog niet'' achtige-attitude. De kunstacademie mentaliteit waar ik af en toe een beetje van baal.
Ook heb ik het gevoel dat ik mezelf de laatste tijd alleen maar aan het herhalen ben. (Maar misschien ben ik gewoon weer in mijn eens-in-de-zoveel-tijdse-creatieve-dip.)
Op het Glr kon ik losgaan op schetsvellen en liet men me gewoon gaan. Op de kunstacedemie heb ik niet echt het gevoel dat ik me met stijl kan ontwikkelen. Het lijkt een beetje stil te staan.
Daarnaast begin ik een beetje af te schrikken van mijn eigen mentaliteit : Het constant iets willen produceren, omdat ik me anders niet goed voel. Het lijkt wel alsof mijn lijfspreuk is : '' een paar dagen niet getekend, is een paar dagen niet geleefd'' Bah.
Shit! Waarom kan ik niet meer voor de lol tekenen? Waarom kan ik niet gewoon af en toe meer hersenloos schetsen? Waarom moet achter elk dingetje een einddoel zitten? Waarom is tekenen meer een angst geworden? Waarom moet alles perfectionistisch? Waarom moet alles steeds net een tikkie beter?
Het lijkt alsof ik, sinds ik op de kunstacademie zit er alleen maar heel veel druk op tekenen, beeld maken is gekomen.
Ook is faalangst een grote rol gaan spelen op de kunstacademie.
Help!
Hoe kan ik weer de Bo-danique worden die het hartstikke leuk vindt om te tekenen?
De vakantie begint langzaam te eindigen en ik denk aan wat ik zoal gedaan heb : Weinig getekend, weinig creatiefs gedaan. Ik probeer nu al af en toe weer een beetje te schetsen, een beetje lol te hebben in het tekenen, maar kan die lol eigenlijk niet zo goed meer vinden.
Soms schrik ik een beetje van mijn eigen gedachten. Soms heb ik een beetje het gevoel dat de Kunstacademie m'n ontwikkeling tegenhoudt. Alsof je naar beneden wordt gedrukt als een klein kindje. '' Je bent er nog niet'' achtige-attitude. De kunstacademie mentaliteit waar ik af en toe een beetje van baal.
Ook heb ik het gevoel dat ik mezelf de laatste tijd alleen maar aan het herhalen ben. (Maar misschien ben ik gewoon weer in mijn eens-in-de-zoveel-tijdse-creatieve-dip.)
Op het Glr kon ik losgaan op schetsvellen en liet men me gewoon gaan. Op de kunstacedemie heb ik niet echt het gevoel dat ik me met stijl kan ontwikkelen. Het lijkt een beetje stil te staan.
Daarnaast begin ik een beetje af te schrikken van mijn eigen mentaliteit : Het constant iets willen produceren, omdat ik me anders niet goed voel. Het lijkt wel alsof mijn lijfspreuk is : '' een paar dagen niet getekend, is een paar dagen niet geleefd'' Bah.
Shit! Waarom kan ik niet meer voor de lol tekenen? Waarom kan ik niet gewoon af en toe meer hersenloos schetsen? Waarom moet achter elk dingetje een einddoel zitten? Waarom is tekenen meer een angst geworden? Waarom moet alles perfectionistisch? Waarom moet alles steeds net een tikkie beter?
Het lijkt alsof ik, sinds ik op de kunstacademie zit er alleen maar heel veel druk op tekenen, beeld maken is gekomen.
Ook is faalangst een grote rol gaan spelen op de kunstacademie.
Help!
Hoe kan ik weer de Bo-danique worden die het hartstikke leuk vindt om te tekenen?
woensdag 28 juli 2010
donderdag 22 juli 2010
woensdag 21 juli 2010
Jan Saudek
Abonneren op:
Posts (Atom)